Royal Flush O. P. 1

Dzisiaj spróbuje zmierzyć się z przedstawieniem dość historycznej herbaty, którą udało mi się zakupić w sierpniu tego roku podczas pobytu w Londynie.

Cała historia rozpoczyna się w roku 1954, kiedy to Królowa Elżbieta II i Książę Filip odbyli swoją pierwszą podróż na Cejlon, celem wizytacji znajdującej się tam wówczas kolonii brytyjskiej. Książę Filip tak polubił pewną konkretną odmianę herbaty, że postanowił sam zacząć ją hodować, tzn. oczywiście z racji bycia księciem nie robił tego osobiście, tylko miał od tego ludzi. Niemniej, istniały krzewy herbaciane na Cejlonie, które uznawane były za książęce.

Herbata, którą udało mi się kupić to oryginalna Royal Flush O. P. 1. W tym przypadku - oryginalna - oznacza, że listki pochodzą z krzewów herbacianych, których sadzonki pochodzą z pierwotnych krzewów Księcia Filipa. Skrót O. P. rozwija się do Orange Pekoe.

Najprawdopodobniej ktoś może w tym momencie poczuć się lekko rozczarowany takim wytłumaczeniem, dlatego też warto w ramach dygresji opowiedzieć trochę o procesie gradacji herbaty czarnej. Głównie chodzi tutaj o selekcję i wybór liści, które finalnie trafiają do sprzedaży. W przypadku herbaty czarnej o całych liściach wyróżnia się następujące gradacje:

1. TGFOP (Tippy Golden Flowery Orange Pekoe) - jest to herbata zawierająca całe liście i sporo złocistopomarańczowych tipsów, czyli po prostu pączków liściowych. Jest to herbata czarna najwyższej jakości. Dotychczas w swoim życiu taką piłem tylko raz. Był to Keemun Mao Feng Special 2017.
2. GFOP (Golden Flowery Orange Pekoe) - następna klasa jakości herbaty, która również zawiera liczne złociste tipsy w ilości większej niż FOP.
3. FOP (Flowery Orange Pekoe) - herbata o pełnych liściach w dobrym stanie, z niewielką ilością pączków herbacianych.
4. OP (Orange Pekoe) - oznaczenie zwykłej herbaty podstawowej jakości o pełnych i długich liściach, uzyskanej z pierwszego i drugiego rozwiniętego listka bez pączka herbacianego.

Royal Flush zakupiłem w sklepie The East India Company, który upamiętnia korporację zrzeszająca angielskich inwestorów, z siedzibą w Londynie, działająca od 1600 roku do 1858 roku, w skład której wchodziło wielu ówczesnych handlarzy herbatą. 

Pochodzi ona ze Sri Lanki i jest typową czarną herbatą o mocnym, głębokim smaku. Parzyłem ją w ilości 2.5 grama na 200 ml wody, przez 4 minuty, wodą o temperaturze bliskiej 100 stopni. Uważam, że jak na czarną herbatę jest świetna. Pozostawia w ustach na długo interesujący posmak. Ciekawe również jest to, że w trakcie picia tej herbaty, czując już jej smak w przełyku, odczuwam go inaczej niż ten napar, który jeszcze jest w ustach, co w ogólnym rozrachunku jest niesamowite. Myślę, że w przypadku małej ilości herbat poczyniłem podobne obserwacje, a uważam, że jest to na tyle fajne, że warto czegoś takiego w swoim życiu doświadczyć.